Bad news

Slecht news vanuit Nederland

Een week geleden vertelde papa mij dat hij waarschijnlijk een afte in zijn mond heeft. Maar dat de arts het toch even wilde checken om er zeker van te zijn dat het een afte is. Want het zat er immers al een maand (een afte verdwijnt meestal na een week of twee). So i was scared, want mijn oudje gaat nooit voor een pijntje of dingetje naar de dokter. En ik merkte dat hij zelf wist dat het geen afte was. 

En nu blijkt het verdomme kwaadaardige kanker te zijn!

Jezus wat ben je dan opeens reeeete ver van huis. Ik heb gister met mijn reis verzekeraar gebeld om te vragen of er een vergoeding mogelijk is. ''Alleen als het een levensbegreigende situatie is" Inprinciepe is een kwaadaardige kanker levensgevaarlijk, en anders kunnen ze maar beter noteren: " Je krijgt alleen een ticket vergoed als er iemand stervende is' Dat leest duidelijker.  Maar, de dame in kwestie was super lief en ik hoop dat we tot een compromis kunnen komen.

Morgen krijgt mijn oudje de volgende informatie Of er eventueel uitzaaiingen zijn, en plan van aanpak.

Ik merk aan mezelf dat ik er heel veel over wil weten, ik baal dat ik er niet bij kan zijn om pap te steunen. Maar ook om zelf meer info te winnen over deze ziekte. Daarom ben ik maar begonnen met het opzoeken van blogs geschreven door patienten met dezelfde ziekte (ik heb toch niks te doen op kantoor).

Mijn baas ook geinfomeerd en hij zei niet eens sterkte, hij had het alleen maar over hoe druk hij het wel niet had. Het zelfde met de leidinggevende of collega's niemand vraagt hoe het met mij of mijn vader gaat. Mijn mangager wilde trouwens al meteen opzoek naar iemand anders, de varken. Het lijkt wel of overal waar ik tot nu toe gewerkt heb, personeel maar een nummer is. En totaal onbelangrijk. Als ik ooit baas word (ik wil heel graag voor mezelf wat beginnen) word ik de beste werkgever ooit.

Anyhow..... Ik ben positief maar ook realistic. Morgen begint mijn tweede tour. Ik zal proberen om jullie op de hoogte te houden.

Dikke kus vanuit Maleis X