Special guests

Back from tour!

De afgelopen maand was heftig en snel voorbij gevlogen. Dit keer mocht ik opreis met 20 pax. Zij waren stuk voor stuk fantastische menschen!

First impression

Het is fantastisch om te zien hoe de mensen zich gedragen bij aankomst. De meeste zijn nog wat slaperig en gespannen van de reis. Ze stellen zich netjes voor aan elkaar maar zijn over het algemeen vrij stil. De eerste twee dagen zijn ze namelijk samen met hun partner, ik organiseer pas op de 3e dag een etentje in Kuching omdat ik vanaf dan in het zelfde hotel overnacht.

Makan makan! (eten eten!)

Zondag 25 februari,

Had ik  gereserveerd bij Bla bla bla. Een locaal restaurantje wat super staat aangeschreven bij Tripadvisor en Lonely planet. Na half uur komt een van mijn gasten naar mij toegelopen om te  vertellen dat een andere gast was gevallen. NOT AGAIN :( 

Oh god, gast L. voelde zich niet  fit. Tijdens het bestellen wilde hij een frisse neus scheppen. Na het opstaan is hij onwel geworden en flauw gevallen met zijn hoord tegen de stenen trap. Toen ik aan kwam lag er veel bloed en zijn wond moest gehecht worden. 

Wij willen een bako

Ja hoor kom ik weer aan met mijn Bako'Cola tour. Ik had mijn gasten verteld dat het zwaar was, maar volgends mij namen ze mij echt niet serieus. Ik heb dan ook uiterst genoten toen ik ze had horen "klagen" tijdens de hike. ''Ze zei dat het pittig was, het is verdomme heftig!'' Het was prachtig om te zien hoe iedereen elkaar hielp en ontzettend lief was voor elkaar. 

Trouwens er heeft een gast een scheet in mijn gezicht gelaten. Yup je leest het goed. IN MYFUCKING FACELA.. Ik heb er vooral om moeten lachen, het ging perongeluk (uhu?)

Eenmaal aangkomen bij het eind punt ben ik met 8 andere weer terug gelopen. Holy moly, op een gegeven moment moest ik kiezen tussen links of rechts afslaan, Literally, I had no clue which way to go, but we didn't got lost! 

Another day at the Clinic

Op de laatste  dag met mijn aapjes, was  er wederom een gast op d'r muil gauw! gegaan, weer een ochtend gespendeerd in het ziekenhuis. Wat is dat toch? 

Tot slot

Man wat heb ik ernorm gelachen en genoten en mijn gasten ook, ik heb zoveel waardering gekregen van mijn aapies <3

I call it Tears of Joy

Het inchecken van mijn aapjes ging sneller dan verwacht. In januari duurde het wel  4 uur. Maar  ditkeer duurde het een uurtje.RELAXT!

Ik had het nooit verwacht, maar het afscheid nemen was very emotional. Mijn gasten begonnen te snikken, Evita en ik konden het ook niet meer droeg houden. Sommige gasten deden me aan thuis denken, waardoor ik thuis niet hoef te missen. Mijn aapjes waren ontzettend close met elkaar en ons. Maar toch hielden we enig afstand die we op de laatste dag onprofessioneel verbroken hadden. 

Why don't you come over Valerie?!

Na het inchecken van mijn aapies was het tijd om zelf in te checken bij Guest house Kampung, waar ik een accomodatie geboekt  had voor mij en Valerie. We kwamen ongveer tegelijk aan. Het was zo fijn om iemand van het ''thuis front'' te zien <3 Na onze bij-klets-sessie zijn we gaan opfrissen en daarna genoten van een salade onder het genot van een welverdiende Gin Tonic bij Thirstday. Evita en Ryan (Mr. South African) zijn later ook aangeschoven. We had a lot of funlaa!

Koh lipe island!

Na een onrustige nacht was het tijd om te vertrekken. Valerie had snachts een nachtmerrie waardoor ze me bij mijn been greep en recht op zat in bed. En ik had weer eens last van Sleep Paralyzing. It was scary as f*ck!

Eerlijk is eerlijk, Koh Lipe heeft een mooi strandje, but that's it. We hebben lekker drie dagen aan het strand gelegen en daar ook uiterst van genoten. Niks moet alles mag. Het was zo fijn om weer eens iemand van het thuis front te zien. Alleen zo'n klein eilandje trekt mij niet zo. Er was niet echt wat te doen, behalve snorkelen en boat trips. Maar beside that, hebben we ons prima vermaakt en ik lijk inmiddels op een Indier met mijn dark choclate skin!

Never coming back to you , Lipe

Trouwens, ik ben mijn bankpas "zoek" geraakt in de pinautomaat, nou hij is kei hard gestolen. En de thaise aapkes waren niet zo heel vriendelijk. Ik moest moeite doen om vrolijk te blijven maar het is me uiteindelijk gelukt. Totdat...

We de volgende ochtend bij de immigratie stonden en het vrouwtje zei dat we niet mee mochten met de boot. We hadden blijkbaar een incheck tijd van 9-10 (wij waren er om 10:30)

Aldolfina

Met moeite heb ik geprobeerd om toch mee te kunnen met de ferry. Zo had ik gezegd ik geen geld had voor een nieuwe ticket omdat mijn pas de dag ervoor was gestolen etc. De ferry vertrok immers pas om 11:00u .But that Thai bitch toonde absoluut geen genade. We moesten trouwens wel effkes opnieuw betalen voor de boot die 's middags zou aankomen. Man wat was ik kwaad, ik wilde echt mijn middelvinger opsteken omdat ze zo onbeskoft was, de trut!  But karma came back for her...

Toen we incheckte om 14:00 stond de thaise versie van adolf niet meer aan het desk, maar een behulpzaame jongen man.  Oeps he forgot to check the time off our tickets! Waardoor we zonder extra te betalen toch nog mee konden met de middag ferry. Weet je wat ze zei toen we onze paspoorten wilde ophalen? ''Don't give it to them, they won't pay!" Yup Adolfina was back. Ik trok de passies snel uit zijn handen en sperte Val and I liepen snel door voordat we alsnog moesten betalen.

 De terug reis maakte alles  weer goed. Captain Shark; die we ontmoet hadden op  weg naar Koh Lipe Island, nam ons meer naar het dak. Daar waaide we zowat weg. Maar het uitzicht was prachtig. And We've got a new father :)

Back to Kuala Lumpur, back at office -

Vrijdag heb ik weer mijn volgende tour, dus daar kijk ik echt naar huis. Op tour vliegen namelijk de dagen letterlijk voorbij. Heerlijk! 

Skippyboy from Aussie

LLoyd is vanmorgen vertrokken naar Sydney om de komende 6 weken te werken voor de commonwealth games. Als wat?: Reporter/writer met een heel team onder zich.  I'm so proud of him! Zes weken lijkt heel erg lang, maar  thankgod ik ben zelf maar 2 weken in KL. en de rest van de tijd op reis (ik mag met Dio/Gino mee op  21 april). En zoals je misschien al gemerkt heb, ben ik dan nauwlijks beschikbaar voor een praatje via de telefoon. I'm sorry for that, ik ben 24/7 met mijn gasten en als ik niet met ze ben, lig ik te slapen, because monkeys are so exhausting.